Als mens verdelen we de wereld van feiten en ideeën graag in twee categorieën: dingen die we weten en dingen die we niet weten. En we gaan ervan uit dat een bepaald feit direct beweegt van ‘onbekend’ naar ‘bekend’. Daartussen zit echter nog iets wat we niet kunnen aanraken: intuïtie. Maar hoe werkt het? En wat heb ik daarin geleerd van mijn zoon? Dat wil ik graag met jullie delen.

Intuïtie is een voorgevoel, het weten en voelen van iets buiten tijd, ruimte, reden, het gebruik van voorkennis en de vijf zintuigen. Lekker vaag hè? Juist. En daarom vertrouwen maar weinig mensen op hun intuïtie. Rationele voorspelbaarheid geniet onze voorkeur, maar de drang ernaar verlamt ons vaak. Zeker in deze tijd van verandering en onzekerheid creëert die drang naar controle vaak angst, risicomijdend gedrag en stress. En daar wordt je nou niet bepaald gelukkiger van, toch?

Morris heeft daar geen last van. Hij is mijn zoon, 5 jaar oud en lichamelijk en geestelijk beperkt door een ontwikkelingsstoornis. Onbevangen als hij is wordt hij niet gehinderd door overtuigingen, oordelen of angsten. Hij krijgt ingevingen en handelt daarnaar. Als hij water ziet, wil hij zwemmen. En dat doet hij dan ook. In een regenplas bijvoorbeeld… Als hij bewegende blaadjes aan een boom ziet, dan wil hij zitten of liggen om er uitgebreid naar te kijken. En dat doet hij dan ook. Ook al is dat midden op een zebrapad… Niet altijd even handig dus.

Morris doet en maakt niet altijd de juiste keuzes, met soms pijn, verdriet of boosheid tot gevolg. Maar twee minuten later krijgt hij alweer een andere ingeving en handelt daar ook weer naar. En dat maakt Morris puur en inspirerend. Ik denk eerst na voordat ik handel, twee of drie keer zelfs, om zeker te weten dat mijn belemmerende overtuigingen en oordelen niet op hun wenken worden bediend. Dat ik wel het juiste resultaat behaal. En vaak weet ik dat niet zeker. En handel dus niet. Met regelmatig spijt, blijvende twijfel of stress tot gevolg. Herkenbaar?

De misvatting die veel mensen hebben is dat ‘je intuïtie volgen’ betekent dat je de juiste keuzes maakt. Die succes en resultaat tot gevolg hebben. Als dat dan niet zo blijkt te zijn, dan “kunnen ze dus niet vertrouwen op hun intuïtie”. En kiezen ze weer voor de weg van voorspelbaarheid en veiligheid. Wees onafhankelijk van de juistheid van de intuïtie. De interpretatie kan wellicht verkeerd zijn, maar het onderliggende gevoel meestal niet. Weerhouding van intuïtie weerhoudt je dan ook van een cruciale bron van informatie en (onderbewust) gevoel.

Maak ruimte om vrij je kunt handelen, zonder verlammende gedachten. Is dit de juiste keuze? Weet ik het zeker? Probeer je voorgevoel uit, kijk maar of het werkt. Maar onthoud dat een voorgevoel dat werkt niet betekent dat je er de volgende keer ook op kunt rekenen. Doe dat dan ook niet. Wellicht krijg je de volgende keer niet eens hetzelfde voorgevoel. Wat je wel krijgt is het gevoel van vrijheid. En als je voorgevoel niet klopt? Val, sta op, accepteer, leer en ga op weg naar je volgende intuïtieve ingeving!